Bardzo tajemnicza a zarazem oryginalna rasa. Na ogół rzadko spotykana, ze względu iż jest to dość młoda rasa. Niedawno, bo dopiero pierwszego stycznia 2012 roku, Peterbaldy zostały w pełni uznane  jako rasa. Peterbald to kot pochodzący z rodziny bezwłosowych, a więc zachwyca on przede wszystkim swoim niebanalnym wyglądem.

Pochodzenie

Peterbald pochodzi z Rosji, dokładniej z Sankt Petersburga – skąd zaczerpnął swą nazwę. Koty rasy Peterbald są bardzo interesującymi okazami, zupełnie jak pełne tajemnic i piękna miasto z którego pochodzą. Za twórczynię tej rasy uznaje się Olgę Mironovą, u której pierwsze kocięta, pierwszego miotu urodziły się w 1994 roku. Koty powstały poprzez skojarzenie ze sobą Dońskiego Sfinksa i kotki z orientalnej rasy krótkowłosej. W 1966 roku Peterbald został uznany przez rosyjską federację SFF. W latach późniejszych kot został uznany za oficjalną rasę przez inne federacje takie jak TICA, WCF czy FIFe.

Wygląd

Wyglądem i budową ciała przypomina koty orientalne. Dzięki braku sierści, dokładnie widać jego kształty w każdym calu. Mimo drobno wyglądającego, sprawiającego wrażenie bardzo delikatnego, Peterbaldy mają dobrą, mocną budowę. Ich głowa jest podłużna, sprawiająca wrażenie wydłużonej. Bardzo przyciąga uwagę po przez drobny pyszczek, połączony z wielkimi oczami i uszami. Dobrze osadzone, nieco nisko. Dość szerokie u podstawy dzięki czemu są duże. Koci nos jest prosty, w niczym nie przypominający tego u kotów europejskich. Stosunkowo duże oczy są zazwyczaj pięknego koloru zielonego. Zdarzają się osobniki z oczami w kolorze niebieskim. Głowa umieszczona jest na dość długiej szyi. Na ciele Peterbalda znajduje się niezliczona ilość fałd skóry, szczególnie w okolicach szyi. Nie  ma określonego koloru tej rasy. Występują one wielu różnorodnych kolorach czy znaczeniach. Skóra Peterbaldów jest bardzo miła w dotyku, można by powiedzieć, że wręcz aksamitna. Jeśli chodzi o wagę zazwyczaj są to małe koty. Ich waga to średnio 3 kilogramy. Żeńskie osobniki, zazwyczaj są mniejsze.

Okrywa włosowa Peterbalda, może być różna. Wyróżniamy pięć ich rodzajów:
- Peterbaldy łyse (bold) – całkowicie pozbawione włosia, ich skóra w dotyku przypomina zamsz, zazwyczaj koty nie posiadają wąsów i wibrysów.
- Peterbaldy gumowe (gummy) – całkowicie łyse, posiadające skórę w dotyku zbliżoną do gumy, gorącą. W większości przypadków odnotowuje się brak wąsów i wibrysów.
- Peterbaldy flockowe (flock) – na ciele posiadają włoski, o miękkiej teksturze, mniej więcej o długości 1mm. Włosy z czasem zazwyczaj nikną, jest to zależne od wieku kota, oraz zmieniających się pór roku. U kotów flockowych zauważa się wąsy, jednak są one bardzo słabe, często nawet łamliwe.
- Peterbaldy brushowe (brush) – posiadają włosy nieco dłuższe niż w przypadku flockowych, w dotyku są nieco szorstkie. Posiadają wąsy i wibrysy, które są stosunkowo mocne.
- Peterbaldy z  krótkim włosiem (straight hair) – posiadają równomierne owłosienie zbliżone do takiego które występuję u Syjamów czy kotów orientalnych. Mają długie i mocne wąsy oraz wibrysy.

Charakter

Petersburskie koty są bardzo inteligentnymi zwierzętami, co odzwierciadlają ich piękne, duże i mądre oczy. Są bardzo ciekawskie, co za tym idzie zawsze wiedzą kiedy znaleźć się tam gdzie są potrzebne. Dobrze rozumieją nasze potrzeby, jednakże oczekując od nas tego samego. Uwielbiają przebywać w towarzystwie innych, a więc nie są to koty które lubią samotność. Jako, że charakteryzuje je również żywiołowość uwielbiają zabawę, warto więc wymyślać im różnego rodzaju rozrywki. Uwielbiają wszelkie pieszczoty. W kontaktach z dziećmi nie zagrażają im one, wręcz przeciwnie są w ich stosunku bardzo przyjazne i delikatne. Peterbaldy żyją pełnią życia. Ze względu na swoje niewielkie gabaryty, potrafią wszędzie zajrzeć. Lubią wodę, a więc w dużym stopniu ułatwia to ich kąpiel. By zapewnić Peterbaldowi komfortowe życie, warto zaopatrzyć go w dogodne legowisko, gdzie będzie mógł spokojnie odpocząć. Koty poszukują ciepłego miejsca, w którym mogą się schronić i czuć bezpiecznie. Szczególnie takie ciepło odnajdują u boku  swoich właścicieli, od których oczekują dużej uwagi.

Pielęgnacja

Systematyczne wyczesywanie obumarłego włosia, z sierści w przypadku Peterbalda nie obowiązuje. Wręcz przeciwnie. Jak przystało na kota bezwłosego naszą uwagę musimy skupić na jego skórze. Na ogół same dbają o swoją higienę, jednak wymagają także naszej ingerencji ze względu iż ich skóra jest odkryta i narażona na różne czynniki. Jako iż skóra ma swój system ochronny, w jego ramach wydzielana jest wydzielina. Zazwyczaj jest to łój który łatwo możemy zaobserwować. By pozbyć się tej wydzieliny, najlepiej kilka razy w tygodniu należy przecierać ciało kota najlepiej nawilżoną chusteczką. Również ze względu na to, że jego skóra jest ostateczną, wierzchnią warstwą Peterbalda należy kąpać co najmniej raz na tydzień. Dobrze przyzwyczaić go do tego od pierwszych dni jego życia. Do kąpieli należy używać specjalnych preparatów, bądź szamponów które nie powodują podrażnień. W okresie letnim, gdy kot może być narażony na promieniowanie słoneczne, nie należy zapomnieć posmarować go kremem z wysokim filtrem. W okresie zimowym również musimy zadbać o naszego pupila, ze względu braku sierści powinniśmy mu zapewnić ciepłe ubranko, które powstrzyma utratę ciepła. Uszy – są następnym ważnym miejscem o które musimy zadbać. W uszach podobnie jak na skórze, ze względów ochronnych, może wydobywać się wydzielina. Wydzielina jest zazwyczaj koloru brązowego. Taka wydzielina jest czymś naturalnym i nie powinniśmy jej naruszać, ponieważ możemy narazić kota różne choroby, jednak gdy wydzielina wydaje nam się być inna, czemu towarzyszy brzydki zapach, należy niezwłocznie udać się do weterynarza. Oczy kota są również bardzo wrażliwe, co za tym idzie często wydzielają łzy. Jeżeli nie wiąże się to zaczerwieniem Nie musimy się obawiać. W przeciwnym razie również zaleca się wizytę u lekarza weterynarii. Na koniec pielęgnacji jaką należy zapewnić kotu, nie możemy zapomnieć o pazurach, które należy podcinać mniej więcej co dwa tygodnie. Warto kotu zapewnić drapak, gdzie w sposób naturalny będzie on mógł ścierać swoje paznokcie.Należy pamiętać, że Peterbaldy, ze względu na brak sierści są bardzo wrażliwe i wymagają nieco więcej uwagi, i pielęgnacji w porównaniu z innymi kotami.